αδέλφια μου,
μην συγκρίνεστε αναμεταξύ σας...
είμαστε σταγόνες της βροχής και ο θεός είναι ο νόμος της αγάπης στην ψυχή του νερού.
Kι εσείς στο λιβάδι του σταγόνες απλωμένες...
είμαστε σταγόνες της βροχής και ο θεός είναι ο νόμος της αγάπης στην ψυχή του νερού.
Kι εσείς στο λιβάδι του σταγόνες απλωμένες...
στο φως του ήλιου....
και κάθε σταγόνα να γεύεται τον ήλιο της στον κύκλο της...
και κάθε σταγόνα να γεύεται τον ήλιο της στον κύκλο της...
ειρήνη εν hμίν ως τα πετεινά του ουρανού μας χάρισε.
Αστέρι γλυκό της νιότης μου.
Λευκό περιστέρι σου στέλνω να έχεις στην ψυχή σου. Να σου φτερουγίζει η αγάπη στης καρδιάς σου τα φτερά.
Και να σου λουλουδίζει το σύμπαν του ουρανού
εδώ στην γη την ευτυχία.
Είμαστε σταγόνες της βροχής
και ο Θεός είναι το νερό, η αγάπη.
Είμαστε η θάλασσα του σύμπαντος επί της γης.
Και ο κάθε άνθρωπος της θάλασσας το ένα του νερού το κύμα .
Η θάλασσα αυτή η μυστήρια ψυχή, είναι η αγάπη που γέννησε στο σύμπαν τον θεό
και γέννησε το Α και το Ω
για να μπορέσει να σου πει άνθρωπε ...
''Αχ άνθρωπε πόσο σε αγαπώ''.
Ιλί, Ιλί ποτέ δεν σε ξεχνώ.
Στο δείχνω εδώ είμαι, πάνω στον σταυρό.
Το λευκό περιστέρι, είναι η ψυχή του ανθρώπου.
Ο σταυρός
είναι τα τέσσερα στοιχεία της φύσης που εδώ κοινώς στη γη
το λέμε έρωτα.
Διά το κατανοητό των αγραμμάτων εστί...
"Ουρανός το αρνητικό του ενός = ο άνδρας".
"Γη το θετικό της ύλης ,δηλαδή το θήλυ".
Η δεξιά πλευρά του σταυρού είναι η ουσία της φωτιάς
που φλέγεται στα σπλάχνα του ανδρός.
Η αριστερή άκρη του σταυρού είναι το νερό το οποίο είναι το αίτιο της ζωής και δίνει τον πόθο στην δίψα του έρωτα προς το θετικό του ανθρώπου, που είναι αίτιο της γέννησης και της ύπαρξης της ζωντανής δημιουργίας, της ζώσας σου ψυχής. Άνθρωπε φύση της ύπαρξής σου, φύση του σύμπαντος.
Τα περιστέρια της γης το μαρτυρούν.
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε κύματα της θάλασσας, του σύμπαντος στη γη.
Είμαστε ομοιόμορφα πουλιά κάτω στην γη,
μέσα σου αναγνώστη μου στην ψυχή,
που την αγάπη των ουρανών κάτω στην γη,
αυτόν τον άνθρωπο, πουλί τον λένε.
Εσύ εικόνα και ομοίωση ουσία θεέ ,
κάτω στην γη κατασκευάστηκες από τους θεούς της γης, στην έρημο της αλήθειας να είσαι το μάνα του θεού τους από τον δικό τους Θεό.
Και να σας ξεσκίζουν εσάς των Ελλήνων τις σάρκες της ψυχής σας
και ενώ είστε δημιουργοί της αγάπης του Θεού...
¨
"Αυτοί"
ως κάποιος άλλος Θεός της ερήμου του Μωυσή
ως ορτύκια οι εβραίοι ''μας'' ξεσκίζουν.
Στο όνομα του Πατρός σου του σπερματοζωαρίου σου ψυχή,
στο όνομα της μητρός σου και του Αγίου ωαρίου, της μαμάς σου
αναγνώστη μου,
που θέλεις δεν θέλεις η αγάπη σου έκανε την χάρη να είσαι παρατηρητής, στην εικόνα και την ομοίωση του ανθρώπου που με διαβάζει ως ο καρπός "τους", "εσύ" αναγνώστη μου.
Το φως σου δείχνει και βλέπεις που περπατάς.
Κύματα της θάλασσας του σύμπαντος του ενός νερού.
Σηκώστε κεφάλι και κοιτάξτε στον ουρανό, δεν θέλω την γνώμη του διαβόλου σας μυαλού
μα της γνώσης του λόγιου της ψυχής σας,του νου σας, αναγνώστη μου....
Από αυτό το σύμπαν που βλέπεις εσύ υπάρχει κάτι άλλο στο έξω των ματιών σου.
Χτυπάω παλαμάκια και σηκώνεστε όλοι και πετάτε ελεύθερα στον ουρανό πουλιά και μέσα από τα μάτια του περιστεριού της καρδιάς σας, πέστε μου αδέλφια μου εμένα στον πατέρα αυτής της γνώσης όταν εσείς περιστέρια είστε η αγάπη και πετάτε ελεύθερα στον ουρανό χρειάζεστε κάποιον ξένο να σας χαράξει δρόμους και πορείες?
Όχι παιδιά μου Έλληνες,
ήλιοι του Α και του Ω εσταί,
και εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι γνωρίζουμε πως ο θεός αποτελείται από το άρρεν και το θήλυ τα δυο κορμιά να γίνονται μια ψυχή του φοίνικα,
του αναγεννημένου μέσα από την άγνοια του Άδη της γνώσης αυτής της γης, της γης της επαγγελίας της αγάπης του θεού προς τον υιό.
Σου χάρισα σήμερα την κορόνα μου αναγνώστη.
Είναι η δικιά σου βασιλεία από τον πατέρα των ουρανών που τα πόδια τα δικά σου επιτρέψανε στο θεό να πατά στην γη.
Αγάπη μου αγάπη,
λουλούδια σου χαρίζω σε "λέξεις" που στον ουρανό τις ονομάζουμε "αγγέλους"
Αγάπη, αγάπα ,
και με αγάπη άκουσε τον θεό.
Άνθρωπε ,
αγάπα.
Η αγάπη εστί θεός
ηθικόν δίδαγμα, άνθρωπε κριτή μου...
Ερώτηση:
"Τι αγαπάς και τι είναι αγάπη?
Στην γη αγαπάτε διά του έρωτα.
Στον ουρανό μαθαίνουμε πρώτα το τι είναι αγάπη, και μετά ερωτευόμαστε με αυτήν.
Άνθρωπε θέλεις να γίνεις το λευκό περιστέρι και να πετάς σε καθάριους ουρανούς?
Άκου την συμβουλή εμού του Ιωάννη:
Γίνε πρώτα το πουλί,
διάβασε πρώτα το Ευαγγέλιο και αυτό θα σου πει το πώς.
==============
=======
===
8 σχόλια:
ο Θεός έπλασε την Εύα και τον Αδάμ τα δυό κορμιά σε μια ψυχή.Γιατί πρέπει να στγκρινόμαστε μεταξύ μας.
Ας κατέβασουμε την ξύλινη γνώση που μας πέρασαν και τα μην σκεφτόμαστε το "εγω" μας αλλα το εμείς".
Ας πετάξουμε σαν περιστέρια σε καθάριους ουρανούς,και να πετάξουμε το μαύρο πέπλο απο την ψυχή μας.
Πατέρα – δάσκαλε εσύ,
Τα περιστέρια δεν ξέρουν ότι είναι περιστέρια κι έτσι δεν νοιάζονται γι’ αυτό που είναι.
Αν η ψυχή είναι λευκό περιστέρι, τότε γιατί να θέλεις να γίνεις περιστέρι;
Όταν το περιστέρι δεν γνωρίζει αυτό που είναι τότε, ναι, χρειάζεται κάποιον να του δείχνει το δρόμο που πετά. Αν το περιστέρι ήξερε να βρει το δρόμο δεν θα χρειαζόταν και κανέναν πατέρα της γνώσης για να πετάξει ψηλά στον ουρανό.
Σε κάποια περιστέρια δεν αρκεί απλώς να πετούν ελεύθερα στον ουρανό. Θέλουν να πάνε και κάπου συγκεκριμένα. Θέλουν να μπορούν να πάνε όπου θέλουν και να ξέρουν που θέλουν να πάνε.
Άλλα περιστέρια πάλι πετάξανε μόνα τους – γιατί ήξεραν να πετάνε – και χάθηκαν.
Κάποια άλλα πέταξαν μόνα τους και έπεσαν και χτύπησαν. Και ξανάπεσαν. Και ξαναχτύπησαν.
Ναι, είμαστε ομοιόμορφα πουλιά, μα είμαστε διαφορετικά.
Πατέρα – Δημιουργέ, ναι, εσύ το ξέρεις καλύτερα απ’ όλους πως όλα τα περιστέρια δεν είναι λευκά. Εσύ το ξέρεις πως τα περιστέρια πετάνε ψηλά μα είναι και μια απ’ τις μεγαλύτερες εστίες μόλυνσης.
Πατέρα – Θεέ, εσύ το ξέρεις πως τα περιστέρια αγαπάνε και ερωτεύονται με τη δεξιά και την αριστερή πλευρά - όπως στον σταυρό. Τα περιστέρια είναι τρυφερά, πιστά κι αγαπημένα. Τα περιστέρια ξέρουν να πετούν αλλά ζουν στη γη.
Πατέρα – Βασιλιά μου δεν μου χαρίζεις την κορόνα σου. Μου χαρίζεις το στέμμα σου. Σ’ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις και σε παρακαλώ: δώσε μου δύναμη και αξία να φέρω το βασιλικό σου στέμμα και να πάρω πλάι σου το σπαθί.
Σ’ ευχαριστώ που με κάνεις να κοιτώ τον ουρανό. Σ’ ευχαριστώ που με κάνεις κύμα της μίας θάλασσας, σταγόνα της βροχής, μα πώς το φως θα μου δείξει που πατώ όταν εγώ είμαι το φως;
Ο κορακας που εγινε λευκη περιστερα.
Ο κορακας παλιος κακος σου εαυτος,που μετουσιωνεται απο κυμα κορακων γνωσης,
στο λευκο περιστερι του νερου,της φυσης της καρδιας.
Ως ο Ηλιας ο τριτος,εσυ Ιωαννη,
εσυ,των προφυτων της αγαπης του Πατερα Θεου η λαλια.
Εσυ Ιωαννη μου,ο δευτερος προδρομος, που καθρεφτιζεις τον κορακα,του περιστεριουτου την καρδια.
@dioni.
Μιλας τις γλωσσες των αγγελων
και η μιλια σου,ειναι η ιδια ραφη,και του δικου μου μανδυα.
σε καλοσοριζω,
και καλως σε βρικα,ο κοσμος εχει αναγκη απο το στεμα
Ζητω η Βασιλεια των Ουρανων επι της Γης.
Αμην Πατερα Θεε ελθε.
Η Dioni είπε...
Πατέρα – δάσκαλε εσύ,
Τα περιστέρια δεν ξέρουν ότι είναι περιστέρια κι έτσι δεν νοιάζονται γι’ αυτό που είναι.
=========
αγαπημένη μου, διόνη.
διάβασε ξανά την ερώτησεί σου,
και φώτησέ μου τις απαντίσεις που έγραψες ρωτόντας εμέ.
εγώ θα σου κάνω κάποιες άλλες ...
δέσποινα , διόνη.
στο όνομα της εύας του θεού.
άν δεν γενιοσουνα μέσα στην αμαρτία , θα ήξερες το τί θα πει αναμάρτιτος?
αν δεν γενιόσουνα στον θάνατο,
θα ΄΄ηξερες το τί θα πει αθανασία?
άν δεν γενιόσουνα εδώ στην γη,
και δεν διδασκοσουνα σαν ανθρωπος, αλλα να εισαι αυτο που είσε και να βρισκόσουνα ξαφνικα αναμεσα σε πηθίκους, θα εισουν ο ανθρωπος που με ρωτα για αυτα που με ρωτασ?
η θα είσουνα ο ''μογλη''?
αυτα σε εσενα ρωτατα...
μα δωσε μου μοια απάντιση σε αυτά που εγώ θα σε ρωτίσω.
όταν εσύ είσαι το νερό...
εσύ η δέσποινα, πού το ψάχνεις για να το ποιείς?
όταν εσύ είσαι η πηγή,
τότε γιατί μου ζητάς να σου δώσω το νερό?
πώς θέλεις να σου απαντίσω κάτι που είσαι?
τώρα κατάλαυες γιατί και εγω είμαι το φώς???
ώταν ρωτάς, ομολογείς οτι θέλεις να μαθένεις.
όταν διδάσκεις ερωτίσεις για το οφέλιμο του εαυτού σου, μάθε να γνωρίζεις εσένα απο την καρδιά σου, και τότε θα βρείς το νερό...
πηγή μου.
Η bagie είπε...
ο Θεός έπλασε την Εύα και τον Αδάμ τα δυό κορμιά σε μια ψυχή.Γιατί πρέπει να στγκρινόμαστε μεταξύ μας.
Ας κατέβασουμε την ξύλινη γνώση που μας πέρασαν και τα μην σκεφτόμαστε το "εγω" μας αλλα το εμείς".
Ας πετάξουμε σαν περιστέρια σε καθάριους ουρανούς,και να πετάξουμε το μαύρο πέπλο απο την ψυχή μας.
========
αγαπημένη μου ευαγγελία,
είδεσ τον κ. καθυγητή? το γκήνη....
όταν αυτός που κουβαλά τέτιο πνεύμα είναι σύμβουλος πανεπιστιμίου?????
τέτιοθς έλληνες κατασκεβάζουνε.
οπότε χαρά μου, συγχώρα τα κοράκια που πετάνε αιμοβόρα απο επάνο μας,
στην ουσία λευκά περιστέρια είναι...
νεκρά , απο νεκρούς διδασκάλους παιδαγωγιμένα.
Η artemis είπε...
Ο κορακας που εγινε λευκη περιστερα.
Ο κορακας παλιος κακος σου εαυτος,που μετουσιωνεται απο κυμα κορακων γνωσης,
στο λευκο περιστερι του νερου,της φυσης της καρδιας.
Ως ο Ηλιας ο τριτος,εσυ Ιωαννη,
=========
ο ιωάννης είναι η φωνή,
ο απο πήσω ο ερχώμενος είναι ο βασιλιάσ μου,
εντός του υμών σου τον βλέπω που ακολουθεί, φωρώντας ολόλευκα φτερά στην καρδιά σου.
Βασιλιά μου,
Σ’ ευχαριστώ για τις απαντήσεις που μου δίνεις μέσα απ’ τις ερωτήσεις σου.
Σου ζητάω το νερό γιατί είμαι πηγή με νερά στάσιμα. Ξέρω ότι είμαι πηγή. Νόμιζα όμως ότι ό λες οι πηγές έχουν βρώμικα νερά. Χρειάζομαι λοιπόν το φως σου, φως μου, για να μου δείξει ότι οι πηγές έχουν νερά τρεχούμενα και καθάρια. Διάφανα.
Σ’ ευχαριστώ για τη συμβουλή σου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μάθημα απ’ το να γνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα απ’ την καρδιά σου. Τόσο απλό κι όμως τόσο δύσκολο.
Φως μου.
διονι μας, ιερεια του ναου της αληθειας, εισαι νυμφη χριστου κορη μου, ευχομε να μελετας και να εκκλησιαζόσαστε.
Δημοσίευση σχολίου